Greek 1: The Alpha's Bride novel Chapter 20

Kabanata 19:

Goodbye

___________

Clarity

" What's with the face?"

Inirapan ko si Celine dahil sa sinabi niya. Here we go again. Lagi niya nalang napapansin ang mukha ko. May mali ba sa mukha ko sa tuwing nakikita niya ako?

"Wala kang balak kausapin siya? Give him a chance."

I just roll my eyes at her. Kier. Lagi akong nakakatanggap ng tawag at message sa kanya tuwing umaga, mapa-hapon man o gabi.

" I don't have plans to talk to him... yet. Hindi ko pa kaya. I'm scared."

" Scared of what!? What the heck bes? Bakit ka natatakot? Mahal mo siya kaya hindi ka dapat matakot. You should trust him!"

Uminom lang ako ng tubig at hindi pinansin ang sinabi niya. She's so paranoid. Eh, ano naman kung ayaw kong kausapin si Kier? Wala na siyang magagawa doon!

"Clarity, hindi sa lahat ng oras ay isip ang pagaganahin mo. May puso tayo. Mahal mo siya... mahal ka niya? I can't see problem with that! You're just over-acting! Listen to his side. To his opinion. Matagal na kayong nagsama at alam kong nahuhulog na ang loob mo sa kanya... pwede mo naman siyang kausapin, diba?" She paused, "In fact, pumayag ka na ngang magpakasal sa kanya. You know what bes, you're hurting him."

"Hurting him!? Diba ako dapat ang masasaktan dahil nagsinunga---" she cut me off.

" Oo, nagsinungaling siya. Lahat ng tao nagsisinungaling! Meron ka bang kilalang hindi? Nobody's perfect! You're not even perfect, Clarity Leere!"

"Are you preaching me?!"

"Am I?"

Iniling ko nalang ang uli ko. Oo, namimiss ko si Kier pero natatakot ako. Maraming what ifs sa isip ko. What if ginagamit niya lang ako? What if wala siyang choice kundi pakasalan ako? What if hindi niya ako mahal? There's so many what ifs and I hate it!

" I'll try to talk to him."

" That's mah girl! " she even winked at me that's why I roll my eyes.

NANG makaalis si Celine sa apartment ko ay agad-agad kong hinagilap ang cellphone ko sa kwarto ko. Nang makita ko iyon ay number ni Kier agad ang hinanap ko. I dialed his number.

" H-hello..."

"C-clarity? Oh god! Are you okay? I miss you a lot."

Nakagat ko ang labi ko upang mapigilan ang kilig na nararamdaman ko sa ngayon. God Clarity! Si Kier lang yan!

"I'm o-okay. Let's talk."

"Okay. I'm going to your apartment. I'll be there in 20 minutes. Ilove----"

Bago pa man niya matuloy ang sasabihin niya ay agad ko nang pinatay ang tawag. I don't want to hear any of his lies. Kailangan ko ng tapusin kung ano man ang namamagitan sa amin ngayon.

Namamagitan? I smirked.

Kung kailangan ko siyang saktan para tigilan niya ako, gagawin ko. Marami akong problema katulad nalang ng kay Blake at Kuya Kaleb. Sa parents ko... ayaw ko nang idagdag pa si Kier. Sawa na ako.

Wait, simula ng makilaka ko si Kier hindi na ako nakatanggap ng regalo kay Mr. EKS or AK. I just shrugged my shoulders. Whatever.

-

"Clarity..."

Tumingin ako sa pinanggalingan ng boses at nakita ko si Kier na may dala na namang bulaklak. Agad niyang nilagay ang bulaklak sa couch at patakbong pumunta sa akin.

Nabitawan ko pa ang walis na hawak ko ng bigla niya akong yakapin. Naramdaman ko nalang na namasa ang balikat ko. He's crying.

"K-kier... let's sit."

Kumalas na siya sa pagkakayakap sa akin at ngumiti. A genuine one.

"C-clarity? Do you know how much I miss you? I really really miss you. Are you okay now? Galit ka pa rin ba? I'm sorry kung nagsinungaling ako sa'yo. I don't know what to say. I'm scared for your reaction. What if you hate me? Yeah, i'm not human like you. Pero kaya kong ipagpalit ang pagiging alpha ko makasama lang kita---"

" Enough Kier. Tinawagan kita dahil gusto ko nang tapusin kung anong mayroon tayo... kahit walang tayo. I don't fucking deserve you! You're not human like me! You're just going to kill me---"

"Are you out of your mind?! Why would I do that?!"

"Bakit mo gagawin yon? Are you kidding me, Kier? Mamamatay tao ka! Pinapatay mo ang mga inosenteng tao! Wala kang puso! Sa tingin mo ganyang klaseng 'nilalang' ang gusto kong mapangasawa?!"

He remain speechless after I finish my words. Agad akong pumunta sa pintuan ng apartment ko at binuksan 'yon. Lumingon naman siya sa akin at nakita kong may luha sa mga mata niya.

"Pinapaalis mo na ba ako? Into your life? Into your heart?"

"W-wala kang pwesto sa puso ko..."

" WHAT?!"

Nag-iwas ako ng tingin ng bigla siyang sumigaw. Nakakatakot siya. Kahit gusto kong punasan ang mga luha niya, hindi ko magawa dahil ang gusto ko lang ay umalis na siya dito.

"Tell me Clarity, y-you're kidding me right?"

Lumuhod siya sa harapan ko at sinubsob niya ang mukha niya sa tuhod ko. Pinipigilan kong 'wag tumulo ang mga luha ko dahil gusto kong mag-mukhang matapang... sa harap niya.

"S-stand up, Kier! Just leave me alone... please?"

"I'm not going to leave you, baby. Stop crying please... please."

Natulak ko si Kier at hinawakan ko ang pisngi. I'm crying! Bakit ako umiiyak?!

"C-clarity, huwag mo akong paalisin please? Magpapakasal pa tayo diba? We both have our engagement ring---"

Tinanggal ko sa kamay ko ang singsing na binagay niya sa akin. Tinapon ko yon sa mukha niya at bumuhos na ang mga luha ko, "Sa'yo na yang singsing na 'yan! Isaksak mo sa baga mo!"

"B-baby..."

Dinampot niya ang singsing na binato ko sa kanya at tinitigan niya 'yon. Ginulo niya ang buhok niya at paulit-ulit na nagmura. Sinuntok niya pa ang lamesa ko kaya nabasag iyon. Nakita kong dumugo ang kamay niya. I want to wipe all the bloods that's rushing to his hand but I can't.

"Yeah! There's no more wedding! But please, tell me that you love me. Because me? I really really really love you to the moon and back. J-just tell me that you love me."

Pinunasan niya ang luha niya. Tumalikod siya sa akin at naririnig ko ang mga hikbi niya. Walang lumalabas na salita sa bibig ko. I remain silent.

"You love me, right?"

"N-no. I don't love you. Now please, leave me."

Tumawa siya ng bahagya habang may luhang bumaba sa mga mata niya, "You don't love me? Hahaha. One-sided love? Sarfie is always there for me. She make me happy yesterday because I got drunk. She took care of me. I shouldn't love you. I should love Sarfie then."

Lumaki ang mata ko dahil sa sinabi niya. Sarfie! She's again! I want to hug Kier right now but I remain silent.

Napalingon ako sa labas ng apartment ko at nakita ko si Sarfie na nasa loob ng sasakyan ni Kier. He's with her. Agad kumulo ang dugo ko.

"Leave now Kier! I don't need you! I don't even love you! I hate you for being 'that'! Sana hindi na kita makita pa!"

"... I love you."

Nag-iwas ako ng tingin dahil sa sinabi ni Kier. Isa pang I love you niya alam kong bibigay na ako. One more I love you Kier and we're okay.

"Is this a goodbye, Clarity? If yes then okay. Hindi mo na ako makikita pa. Keep this in your mind Clarity, I hate you now. If you saw me again, that's not the Kier anymore you used to know. Goodbye, Clarity."

Nilagpasan niya na ako at nakita ko siyang yumakap kay Sarfie. Agad kong sinarado ang pintuan ko at napaupo nalang ako habang umiiyak.

I'm sorry Kier. I love you.

Napalingon ako sa braso ko ng umilaw. It formed again the 'EKS' letter. Ginagalit ko ba siya?

At iyon na ang huling araw na nakita ko siya.